Krótka historia WTZ Gorlice

Warsztaty Terapii Zajęciowej powstały w 1993 roku przy Meblarskiej Sp-ni Inwalidów „Cel” w Gorlicach. W swojej działalności obejmują opieką 30 niepełnosprawnych młodych ludzi. Realizują się oni poprzez pracę, zajęcia, w sześciu grupach terapeutycznych – komputerowej, krawiecko-dziewiarskiej, rękodzieła artystycznego, stolarskiej, przystosowania do życia oraz plastyczno-poligraficznej. W swej krótkiej historii WTZ przechodziły bardzo trudne chwile; m.in.

w 1999r. z przyczyn ekonomicznych, podjęta została w MSI”Cel” uchwała o sprzedaży budynku, w którym mieściły się Warsztaty – oznaczało to jednocześnie ich likwidację.
Reakcja pracowników Warsztatów była natychmiastowa – w kilka dni po znaczącej decyzji, powołany został Komitet Założycielski Stowarzyszenia Na Rzecz Osób Niepełnosprawnych „Rodzina”, organizacji pozarządowej, działającej społecznie - zakładanej po to, aby swą działalnością pomóc młodzieży „sprawnej inaczej”, stworzyć jej szansę dowartościowania siebie, zaakceptowania własnej niepełnosprawności, dać możliwość integracji ze społeczeństwem. Celem nadrzędnym było uratowanie

i przejęcie zagrożonych likwidacją Warsztatów Terapii Zajęciowej. Już w grudniu 1999 roku Stowarzyszenie było zarejestrowane. Rozpoczęła się walka

o przetrwanie...
Po wielu perypetiach, dzięki zdecydowanemu działaniu kierownik Warsztatów oraz wysiłkowi i zaangażowaniu podległych jej pracowników, znacznej pomocy samych uczestników WTZ, pomocy wielu ludzi dobrej woli, w tym władz miejskich, decydentów politycznych, dyrekcji Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych i wielu innych osób, osiągnięty został ten najważniejszy cel:
Z dniem 01.10.2000 roku, Stowarzyszenie „Rodzina” przejęło prowadzenie Warsztatów Terapii Zajęciowej. Środki finansowe otrzymane z PFRON pozwoliły

na wyremontowanie i zaadaptowanie do potrzeb WTZ nowej placówki – pomieszczenia otrzymanego od Starostwa Gorlic. Po uroczystym otwarciu w dniu 10 grudnia 2000 roku, swoje miejsce w życiu odnalazli ponownie niepełnosprawni młodzi ludzie. Ludzie, którzy ze względu na swe kalectwo znajdowali się dotychczas na marginesie społecznego życia, byli wyobcowani, samotni.

Cel działalnosci WTZ

Warsztaty oznaczają wyodrębniona organizacyjnie i finansowo placówkę stwarzającą osobom niepełnosprawnym, niezdolnym do podjęcia pracy możliwość rehabilitacji społecznej i zawodowej w zakresie pozyskania lub przywracania umiejętności niezbędnych do podjęcia zatrudnienia

1. Głównym celem działania Warsztatów jest rehabilitacja: zawodowa –
w zakresie pozyskania lub przywracania umiejętności niezbędnych do podjęcia zatrudnienia – oraz społeczna - zmierzająca do rozwoju ogólnego każdego uczestnika, poprawy zaradności osobistej, sprawności psychofizycznych oraz przystosowania i funkcjonowania społecznego.

2. Cele swoje Warsztaty realizują m.in. poprzez naukę połączoną z pracą, terapię psychopedagogiczną i społeczną oraz rehabilitację ruchową.

Rehabilitacja zawodowa, społeczna i fizyczna

Rehabilitacja zawodowa w warsztatach prowadzona jest w sześciu pracowniach terapeutycznych:

- pracownia gospodarstwa domowego
- pracownia techniczna

- pracownia rękodzieła artystycznego

- pracownia krawiecko dziewiarska

- pracownia plastyczno - poligraficzna
- pracownia komputerowa - dekoratorska

W ramach rehabilitacji zawodowej organizowane są wycieczki do różnych instytucji i zakładów pracy zgodnych z profilem danej pracowni.

Głównym zadaniem rehabilitacji w poszczególnych grupach jest przygotowanie do pracy uczestników, mając na względzie ich indywidualne możliwości i prezentowane predyspozycje.

Ponadto w ramach zajęć w WTZ prowadzona jest:

- rehabilitacja fizyczna

- społeczna

- muzykoterapia

- zajęcia teatralne

- zajęcia psychologiczno- pedagogiczne (korekcyjno- kompensacyjne, dyskusje, relaksacje

itp.).

Metody stosowane w terapii obejmują:

- instruktaż

- pokaz

- pogadankę

- praktyczne doświadczenie